فلوئورسین ایزوتیوسیانات (FITC) مشتقی از فلورسئین است که برای کاربردهای گسترده از جمله فلوسیتومتری مورد استفاده قرار می گیرد.
فلوئورسین ایزوتیوسیانات | خرید فلوئورسین ایزوتیوسیانات | فروش فلوئورسین ایزوتیوسیانات | قیمت فلوئورسین ایزوتیوسیانات
فلوئورسین یک ردیاب فلورسنت با کاربردهای گسترده در تحقیقات آزمایشگاهی و اقدامات پزشکی (مانند آنژیوگرافی فلورسئین و جراحی با هدایت فلورسئین) است. در آب، حداکثر جذب / انتشار آن ۴۹۴/۵۱۸ نانومتر است که مربوط به رنگ آبی و سبز است. طیف رنگ آبی ۴۵۰-۴۹۵ نانومتر و طیف سبز ۴۹۵-۵۷۰ نانومتر است.
مشتقات فلوئورسین به دلیل جذب زیاد، عملکرد عالی کوانتومی فلورسانس و حلالیت در آب، متداول ترین معرف های فلورسنت برای تحقیقات بیولوژیکی هستند.رنگ های مبتنی بر فلوئورسین و موادی که با آن ترکیب شده دارای چندین ویژگی عملکردی هستند که ممکن است استفاده در برخی از کاربردها را تسهیل یا محدود کنند. نمایشگرهای فلوئورسین یکسری ویژگی هایی دارند که به شرح زیر است:
میزان نسبتاً بالایی از عکسبرداری عکس سیگنال فلورسنت که به تغییرات pH حساس است یک طیف انتشار فلورسانس نسبتاً گسترده دارد. رفع فلورسانس در ترکیب با بیوپلیمرها
این ماده اولین بار در سال ۱۹۴۲ توصیف شد. این ماده (FITC) مشتق فلوئورسین با یک گروه واکنش دهنده ایزوتیوسیانات است، و آن را نسبت به گروه های آمین و سولفیدریل که معمولاً در مولکول های زیستی یافت می شوند، واکنش پذیر می کند.
مولکول اصلی در ترکیب، فلوئورسین است که با یک گروه واکنشی ایزوتیوسیانات (با = -N = C = S) کاربردی شده و یک اتم هیدروژن را در حلقه پایین سازه جایگزین می کند. این ماده معمولاً به صورت مخلوط ایزومرها، ۵-ایزوتیوسیانات فلوئورسین (۵-FITC) و ۶-ایزوتیوسیانات فلوئورسین (۶-FITC) در دسترس است.
این ماده نسبت به هسته های حساس از جمله گروه های آمین و سولفیدریل بر روی پروتئین ها واکنش نشان می دهد. رابرت سیوالد و جوزف بورکالتر در سال ۱۹۵۸ این ماده را سنتز کردند. این ماده دارای طول موج های اوج طیف تحریک و انتشار تقریباً ۴۹۵ نانومتر / ۵۱۹ نانومتر است، که به آن یک رنگ سبز می بخشد.
مانند اکثر فلوروکروم ها، مستعد سفید شدن عکس است. به دلیل مشکل در عکسبرداری، مشتقات فلورسئین مانند الکسا ۴۸۸ و DyLight 488 برای کاربردهای مختلف شیمیایی و بیولوژیکی در مواردی که قابلیت پایداری نور، شدت فلورسانس بالاتر یا گروه های مختلف پیوست لازم باشد، طراحی شده اند.
این ماده نور ماورا بنفش یا آبی را جذب می کند، و سپس نور مرئی-سبز را منتشر می کنند. با حذف نور تحریک کننده، نور تابشی متوقف می شود. این ماده دارای فلورسانس بالا با طول موج های تحریک و اوج انتشار در حدود ۴۹۵nm و ۵۲۵nm است. ترکیب این ماده با پروتئین ها نسبتاً ساده است و معمولاً فعالیت بیولوژیکی پروتئین دارای برچسب را تغییر نمی دهد. آنتی بادی های ضد این ماده اینویتروژن، این ماده را تشخیص می دهند.
فلوئورسین ایزوتیوسیانات معرف برچسب زدن فلورسنت برای پروتئین ها است. از فلوئورسین ایزوتیوسیانات در روش آنتی بادی فلورسنت برای شناسایی سریع عوامل بیماری زا استفاده می شود.از فلوئورسین ایزوتیوسیانات برای برچسب گذاری پروتئین های فلورسئین ایزوتیوسیانات ریز توالی پروتئین ها و پپتیدها در (HPLC) استفاده می شود.
فلوئورسین ایزوتیوسیانات (FITC) یک مشتق آمین از رنگ فلوئورسین است که دارای کاربردهای گسترده ای به عنوان برچسب برای آنتی بادی ها و پروب های دیگر، برای استفاده در میکروسکوپ فلورسانس، سیتومتری جریان و سنجش های مبتنی بر ایمونوفلورسانس مانند وسترن بلات و ELISA است. انواع ایزوتیوسیانات فلورسئین به طور موثر آنتی بادی ها و سایر پروتئین های خالص شده را در آمین های اولیه (زنجیره های جانبی لیزین) برچسب گذاری می کند.
فلورسئین ایزوتیوسیانات پودر زرد تیره است. محصولات حساس به نور هستند و باید خشک و در تاریکی در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتیگراد نگه داری شوند.
https://www.chemicalbook.com/ProductChemicalPropertiesCB3173163_EN.htm
https://www.sigmaaldrich.com/catalog/product/aldrich/f2502?lang=en®ion=IR