کیت HIV

ویروس ایدز (HIV) چیست؟ 

ویروس Human Immunodeficiency Viruses

ویروس ایدز ویروسی است که سیستم ایمنی بدن را هدف قرار داده و به سلولهای ایمنی به نام سلولهای CD4، که از نوع سلول های T هستند، حمله می کند وخطر و تأثیر سایر عفونت ها و بیماری ها را افزایش می دهد.

سلول های T در بدن حرکت می کنند و خطاها و ناهنجاری های موجود در سلول ها و همچنین عفونت ها را تشخیص می دهند. هنگامی که HIV این سلولها را هدف قرار داده و به آن نفوذ کند، توانایی بدن در مقابله با بیماری های دیگر را کاهش می دهد، همچنین این حمله باعث افزایش خطر و تأثیر عفونت های فرصت طلب و سرطان می شود. با این حال، فرد می تواند HIV را بدون تجربه علائم برای مدت طولانی حمل کند. HIV یک عفونت مادام العمر است. با این وجود، معالجه و مدیریت این بیماری به طور مؤثر می تواند مانع از رسیدن HIV به سطح شدید شود.

افراد ویروس ایدز را از طریقی انتقال می دهند :

• خون
• مایع منی
• ترشحات واژن
• مایعات مقعد
• شیرمادر

غیر قابل کشف = غیرقابل انتقال

برای انتقال ویروس ایدز، این مایعات باید حاوی مقادیر کافی ویروس باشند. اگر فردی HIV “غیر قابل کشف” داشته باشد، حتی پس از انتقال مایعات، HIV را به شخص دیگری منتقل نمی کند.HIV غیر قابل کشف وقتی است که میزان HIV در بدن به قدری کم باشد که آزمایش خون نتواند آن را تشخیص دهد. افراد ممکن است با پیروی از دوره درمان معین، بتوانند به سطوح غیر قابل کشف HIV دست یابند. تأیید و نظارت منظم بر وضعیت غیر قابل کشف با استفاده از آزمایش خون بسیار مهم است، زیرا این بدان معنی نیست که فرد دیگر HIV ندارد.

علل اصلی انتقال ویروس عبارتند از:

مقاربت مقعدی یا واژینال با شخصی که HIV دارد در حالی که از روش های پیشگیرانه فیزیکی استفاده نمی شود.

استفاده از تجهیزات مشترک برای تزریق داروهای غیرمجاز تزریقی ، هورمون ها و استروئیدها با شخصی که دارای HIV است.

 زنی که مبتلا به HIV است وباردار بوده و یا اخیراً زایمان کرده است، ممکن است این بیماری را در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی به فرزند خود منتقل کند.

خطر انتقال HIV از طریق انتقال خون در کشورهایی که روش غربالگری مؤثر برای اهدا خون دارند، بسیار کم است.

خطر پیشرفت HIV به ایدز بین افراد متفاوت است و به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله:

• سن فرد
• توانایی بدن در دفاع در برابرHIV
• دسترسی به خدمات بهداشتی با کیفیت بالا
• وجود سایر عفونت ها
• مقاومت وراثت ژنتیکی فرد در برابر سویه های خاص از HIV
• مقاومت دارویی سویه های ویروس HIV

در بیشتر موارد، عفونت های باکتری های دیگر، ویروس ها، قارچ ها یا انگل ها باعث بروز علائم شدید HIV می شوند. یک سیستم ایمنی با عملکرد صحیح، بدن را در برابر اثرات پیشرفته تر عفونت ها محافظت می کند، و HIV این روند را مختل می کند.

علائم اولیه عفونت HIV

برخی از افراد مبتلا به HIV تا ماه ها یا حتی سالها پس از انقباض ویروس علائمی از خود نشان نمی دهند.

با این حال، حدود ۸۰ درصد از افراد ممکن است حدود ۲-۶ هفته پس از ورود ویروس به بدن، مجموعه ای از علائم مانند آنفولانزا را به عنوان سندرم حاد ویروسی ایجاد کنند. علائم اولیه عفونت HIV ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب و لرز
• درد مفاصل و دردهای عضلانی
• گلو درد
• عرق کردن مخصوصاً در شب
• غدد بزرگ شده
• بثورات قرمز
• خستگی
• ضعف
• کاهش وزن غیر عمدی

این علائم همچنین ممکن است ناشی از مبارزه سیستم ایمنی بدن در برابر با انواع ویروس ها باشد.

با این حال، افرادی که چندین مورد از این علائم را تجربه می کنند، و به هر دلیلی می دانند که ممکن است در ۶ هفته گذشته در معرض خطر HIV قرار گرفته بودند، باید آزمایش دهند.

HIV بدون علامت

در بسیاری از موارد، پس از علائم سندرم حاد ویروسی، ممکن است علائم برای سالهای زیادی بروز نکند. بدون داروهای جلوگیری از تکثیر ویروس، این روند کند می تواند به طور متوسط حدود ۱۰ سال ادامه یابد و در این مدت ویروس به پیشرفت خود ادامه می دهد. فردی که با HIV زندگی می کند اغلب علائمی را تجربه نمی کند، احساس خوبی دارد و به نظر سالم می رسد.

ایدز چیست؟ Late-stage HIV infection

ایدز پیشرفته‌ترین مرحله عفونت HIV است. بدون درمان ، احتمالاً عفونت HIV به ایدز مبتلا می شود زیرا سیستم ایمنی بدن به تدریج از بین می رود.

بدون دارو، HIV توانایی مبارزه با عفونت را تضعیف می کند و فرد در برابر بیماریهای جدی آسیب پذیر می شود. این مرحله با عنوان ایدز یا مرحله ۳ HIV شناخته شده است.

علائم عفونت ویروس ایدز در اواخر مرحله ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسهال، که معمولاً مداوم یا مزمن است
• سرفه خشک
• تب بیش از ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۷ درجه سانتیگراد) برای هفته ها ادامه دارد
• عرق شب
• خستگی دائمی
• تنگی نفس یا تنگی نفس
• کاهش وزن غیر عمدی
• لکه های سفید روی زبان یا دهان

در طی عفونت HIV در اواخر مرحله ، خطر ابتلا به یک بیماری تهدید کننده زندگی بسیار افزایش می یابد. فرد مبتلا به HIV در مرحله اواخر می تواند با مصرف داروهای دیگر در کنار درمان HIV ، شرایط جدی را کنترل ، پیشگیری و درمان کند.

آزمایش خون و نتایج HIV

HIV جزء دسته ی تست های بیماری های عفونی ممکن است ۳ تا ۶ ماه طول بکشد تا در آزمایش حضور پیدا کند، و آزمایش مجدد ممکن است برای تشخیص قطعی لازم باشد. افراد در معرض خطر عفونت، طی ۶ ماه گذشته می توانند یک آزمایش فوری انجام دهند. ارائه دهنده آزمون به طور معمول طی چند هفته آزمایش دیگری را توصیه می کند.

چندین نوع آزمایش خون یا مایعات بدن شما را بررسی می کند تا ببیند آیا شما آلوده اید یا خیر. اکثر آنها نمی توانند HIV را فوراً تشخیص دهند، زیرا بدن شما نیاز به زمان تولید آنتی بادی یا رشد کافی ویروس در درون شما را می طلبد.

آزمایش های غربالگری آنتی بادی

این آزمایشات، پروتئینی را که بدن شما در طی ۲ تا ۸ هفته از ابتلا به عفونت HIV ایجاد می کند، بررسی می کنند. به آنها آزمایش ایمونواسی یا ELISA نیز گفته می شود.

نسخه های سریع این آزمایش خون، می توانند ۳۰ دقیقه یا کمتر به نتیجه برسند ، اما ممکن است حتی در صورت آلوده شدن به نتایج منفی هم برسند.در این حالت منفی کاذب نامیده می شود.

تست ترکیبی آنتی بادی / آنتی ژن

پزشکCDC آزمایش خون را توصیه می کند.در این حالت  می توان HIV را زودتر از آزمایش های غربالگری آنتی بادی تشخیص داد.در این تست آنتی ژن HIV را بررسی می کنند، (پروتئینی به نام p24 که بخشی از ویروس است و ۲ تا ۴ هفته پس از عفونت نشان می دهد). همچنین آنتی بادی های HIV بررسی می شود.

آزمایش سریع آنتی بادی / آنتی ژن می تواند در ۲۰ دقیقه نتیجه داشته باشد.

آزمایش اسید نوکلئیک (NAT)

این تست همچنین به عنوان آزمایش تست RNA نیز شناخته می شود. در این تست به دنبال خود ویروس می گردند و می توان ۱۰ روز پس از قرار گرفتن در معرض عفونت، ویروس HIV را تشخیص داد.این تست گران است، بنابراین معمولاً انتخاب اول نیست. اما اگر در معرض خطر زیادی هستید و علائمی مانند آنفولانزا دارید ، پزشک ممکن است بخواهد از آن استفاده کند.

نتایج آزمایش HIV

نتایج آزمون مثبت کیت HIV

نتیجه کیت HIV مثبت بدین معنی است که اثری از HIV در بدن شما وجود دارد. اگر آزمایش سریع داشتید، یک آزمایش  آزمایشگاهی استاندارد برای تأیید آن بگیرید. اگر آزمایش آزمایشگاهی داشته باشید، آزمایش دقیق تر خون، می تواند به شما در تشخیص بیماری کمک کند. (آزمایش های وسترن بلات یا روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم)

تمایز آنتی بادی ، بین HIV-1 و HIV-2

آزمایش مثبت HIV به معنای ابتلا به ویروس ایدز نیست که پیشرفته‌ترین مرحله بیماری است. درمان اچ آی وی می تواند شما را از ابتلا به ایدز دور نگه دارد، بنابراین بلافاصله در مورد شروع داروهای تحت عنوان درمان ضد ویروسی (ART) با پزشک خود صحبت کنید. این داروها مقدار ویروس را در بدن شما کاهش می دهند، تا حدی که گاهی اوقات آزمایش نمی توان آن را تشخیص داد. آن ها همچنین از سیستم ایمنی بدن شما محافظت می کنند، بنابراین عفونت HIV به ایدز تبدیل نمی شود.

نتایج آزمون منفی کیت HIV

اگر نتیجه کیت HIV منفی است، می توانید برای محافظت از خود در برابر HIV اقداماتی انجام دهید. این موارد شامل تمرینات جنسی ایمن و مصرف دارویی به نام پیشگیری از مواجهه قبل از مواجهه (PrEP) است. شروع ART در مراحل اولیه پیشرفت ویروس بسیار مهم است. این امر براساس دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت از ژوئن ۲۰۱۳ ، کیفیت زندگی را بهبود می بخشد، امید به زندگی را افزایش می دهد و خطر انتقال را کاهش می دهد.

در حال حاضر هیچ درمانی برای HIV یا ایدز در دسترس نیست.

با این حال ، درمان ها می توانند پیشرفت این بیماری را متوقف کرده و به اکثر افرادی که مبتلا به HIV هستند می توانند یک زندگی طولانی و نسبتاً سالم را بدهند.

منابع : 

https://www.medicalnewstoday.com/articles/17131

https://www.webmd.com/hiv-aids/hiv-aids-screening#3

 اوج آزما پلاست اراِئه دهنده انواع کیت های HIV شامل PCR، الایزا، کمی لومینسانس و رپید تست میباشد.

جهت خرید کیت HIV و کسب اطلاعات بیشتربا ما تماس بگیرید . (اینجا کلیک کنید).