ویروس پاپیلومای انسانی HPV یک ویروس حاوی DNA است که از طریق تماس پوست به پوست بین افراد منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که بیش از 40 نوع آن از طریق تماس جنسی منتقل می شود و می تواند بر دستگاه تناسلی، دهان یا گلو تأثیر بگذارد. از آنجا که ابتلا به این ویروس می تواند باعث ایجاد بعضی انواع سرطان و در راس آنها سرطان دهانه رحم شود، پیشگیری و شناسایی آن ضروری به نظر می رسد.
کیت HPV – دقت کیت HPV – کیت زگیل تناسلی – کیت پاپیلومای انسانی HPV – مقدار شیوع HPV – فرکانس HPV در ایران و جهان – روش های جلوگیری HPV
ویروس پاپیلومای انسانی HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است که زنان و مردان فعال جنسی در معرض آن می باشند. HPV از طریق رابطه جنسی دهانی، واژنی یا مقعدی منتقل میشود و انواع مختلفی دارد. برخی انواعHPV می توانند منجر به زگیل دستگاه تناسلی و برخی باعث سرطان های خاصی شوند. احتمال انتقال HPV از مادر به نوزاد در هنگام تولد نیز وجود دارد و باعث عفونت تناسلی یا تنفسی در نوزاد می شود. این مقاله به بررسی دانستنی های ضروری در مورد HPV پرداخته است.
در بعضی موارد، افراد آلوده به HPV هیچ علائمی از وجود ویروس نشان نمی دهند. در مواردی که بیماری علائم خود را نشان می دهد، علائم ممکن است سالها بعد ظاهر شود. بیشتر عفونت های ویروس پاپیلومای انسانی HPV خوش خیم هستند و باعث ایجاد زگیل در قسمت هایی از بدن می شوند، ولی برخی از سویه های آن، فرد را در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان ها قرار می دهد.
علائم شایع برخی از انواع HPV، زگیل، به خصوص زگیل تناسلی است. این زگیل ها از نظر شکل و اندازه متفاوتند و در زنان در فرج (vulva) یا گردن رحم، و در مردان در آلت تناسلی یا اسکروتوم (کیسه بیضه) ظاهر می شوند. زگیل ها همچنین ممکن است در اطراف مقعد و کشاله ران، در دستها (انگشتان و آرنج)، روی پاشنه پا، و حتی در صورت یا گردن ظاهر شوند.
بعضی از انواع دیگر ویروس پاپیلومای انسانی HPV می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. این سرطانها می تواند شامل سرطان دهانه رحم، گردن رحم، و مهبل در زنان و سرطان آلت تناسلی در مردان باشد. سرطان مقعد و پایه زبان و لوزه (oropharynx) نیز محتمل است. البته، ممکن است دهها سال طول بکشد تا سرطان پیشرفت کند.
هیچ درمانی برای ویروس پاپیلومای انسانی HPV وجود ندارد، اما علائم آن قابل درمان است. معمولا برای درمان زگیل ها از دارو (اسید سالیسیلیک، پودوفیلین (Podophyllin)، ایمی کیمود (Imiquimod)، پودوفیلوکس (Podofilox) و تری کلرواستیک استیک (Trichloroacetic acid) استفاده می شود. در شرایط خاص، ممکن است مداخلات جراحی شامل کرایوتراپی (Cryotherapy)، برق گذاشتن (Electrocautery)، لیزر درمانی (Laser therapy)، تزریق اینترفرون (Interferon injection) یا برداشتن توسط جراحی (Surgical removal) مورد نیاز باشد. پزشک شیوه درمان را با توجه به نوع و محل زگیل انتخاب می کند. در صورت بروز سرطان، آزمایش های معمول پاپ و انواع دیگر غربالگری می توانند تشخیص اولیه را انجام دهند. برای درمان هرگونه سرطان و جلوگیری از ابتلا به آن می توان اقدامات متداول را انجام داد.
زگیل HPV مسری است. انتقال می تواند از طریق تماس مستقیم با زگیل یا لمس چیزی که قبلاً با زگیل در تماس بوده، منتقل شود. روش های انتقال ویروس پاپیلومای انسانی HPV عمدتا مقاربت جنسی (دهانی، مقعدی، واژینال) و سایر اشکال تماس پوستی (از طریق بریدگی، سایش یا پارگی پوست) است و می تواند هر کسی را که از نظر جنسی فعال باشد آلوده کند. به علاوه، ویروس می تواند در هنگام تولد از مادر باردار به نوزاد منتقل شود.
فرکانس HPV در ایران و جهان از سایر بیماری های مقاربتی بیشتر است. مقدار شیوع HPV در سطح جهانی بطور متوسط ۹ تا ۱۳% است. کشورهای جنوب صحرای آفریقا، اروپای شرقی و آمریکای لاتین دارای بیشترین مقدار شیوع HPV هستند. بطور کلی مقدار شیوع HPV در کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه به ترتیب، ۳/۱۱% و ۸/۱۱% می باشد. مقدار شیوع HPV در ایران ۸/۷% گزارش شده که سهم زنان ۱۶ تا ۴۵ ساله بطور متوسط ۶% و سهم زنانی که مبتلا به رفتارهای پرخطر هستند، از آن به ۴۲ تا ۵۰ در صد می رسد. لازم به ذکر است که در ۹۹/۷% موارد سرطان رحم، عفونت HPV وجود دارد.
اگر زگیل یا ضایعات قابل مشاهده باشد، پزشک معمولاً می تواند با معاینه چشمی، وجود ویروس پاپیلومای انسانی HPV را تشخیص دهد. در غیر اینصورت، از آزمایش های زیر کمک گرفته می شود:
در حال حاضر هیچ تست تشخیصی برای مردان تایید نشده است و راه تشخیص، معاینه چشمی است. در مردان همجنس گرا ممکن است پاپ اسمیر مقعدی توصیه شود. به علاوه، آزمایش HPV برای گلو یا دهان نیز موجود نیست.
عفونت ویروس پاپیلومای انسانی HPV می تواند باعث رشد غیر طبیعی و سایر تغییرات در سلول ها شود. پاپ اسمیر آزمایشی است که در آن سلولهای سطح دهانه رحم یا مهبل را جمع آوری می کنند و ناهنجاری های احتمالی که در اثر ویروس HPV در آنها ایجاد شده و می تواند منجر به سرطان شود را، از طریق مشاهده زیر میکروسکوپ تشخیص می دهند. اگر نتایج آزمایش پاپ اسمیر مثبت باشد، یعنی اینکه پزشک سلولهای غیر طبیعی یا غیرمعمول در دهانه رحم پیدا کرده است و این بدان معنا نیست که فرد سرطان دهانه رحم دارد. در این روش، علاوه بر تشخیص سلول های تغییر یافته مرتبط با ویروس HPV، عفونت های احتمالی رحم نیز تشخیص داده می شود.
این آزمایش که به آن آزمایش DNA پاپیلومای انسانی نیز گفته می شود، برای ارزیابی انواع پرخطر HPV است و همراه با پاپ اسمیر برای خانمهای ۳۰ سال و بالاتر توصیه می شود. البته، نوعی آزمایش DNA برای HPV نیز وجود دارد که بدون نیاز به آزمایش همزمان پاپ از ۲۵ سالگی، به تنهایی قابل استفاده است. برای انجام این آزمایش از گردن رحم نمونه برداری می شود و سلول ها به منظور وجود DNA پاپیلومای انسانی در آنها، مورد بررسی قرار می گیرند. اگرچه، آزمایش HPV یک آزمایش غربالگری برای سرطان دهانه رحم است، اما این آزمایش به فرد نمی گوید که مبتلا به سرطان است، بلکه حضور HPV، یعنی ویروسی که باعث ایجاد سرطان دهانه رحم می شود را در فرد تشخیص می دهد.
ویروس پاپیلومای انسانی HPV یک ویروس حاوی DNA است و تاکنون دهها رده از آن معرفی شده است. هر ویروس شماره یا نام خاصی دارد. کیت پاپیلومای انسانی که به آن کیت زگیل تناسلی نیز گفته می شود، به منظور شناسایی انواع پرخطر ویروس HPV طراحی شده است. دقت کیت HPV می تواند متفاوت باشد. دقت کیت HPV در همه موارد یکسان نیست و به عنوان نمونه به سه مورد زیر اشاره می شود:
به منظور پیشگیری از خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های وابسته به ویروس پاپیلومای انسانی HPV در آینده، توصیه شده است که واکسیناسیون در سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی انجام شود. مردان تا سن ۲۱ سال و زنان تا ۲۶ سال که واکسیناسیون را در سنین پایین تر دریافت نکرده اند، باید واکسن catch-up تزریق کنند و همچنین، مردان همجنسگرا و دوجنسگرا تا ۲۶ سالگی، تشویق می شوند واکسیناسیون را انجام دهند. افراد بین ۲۷ تا ۴۵ سال که در گذشته واکسیناسیون نداشته اند اکنون واجد شرایط واکسیناسیون با گارداسیل ۹ (Gardasil 9) هستند (در سال ۲۰۱۸ ، سازمان غذا و دارو ( FDA) دستورالعمل های مربوط به این گروه سنی را تغییر داد زیرا محققان مشاهده کرده اند که این واکسیناسیون تأثیر مثبتی بر بیماری های مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی HPV به خصوص سرطان دهانه رحم دارد.
سازمان غذا و دارو (FDA) در سال ۲۰۰۶، واکسن های چهارگانه ویروس جلوگیری از پاپیلوما را به نام گارداسیل (Gardasil) تایید کرد. این واکسن توسط شرکت مرک (Merck/Sco. Inc) و جهت جلوگیری از ابتلاء به عفونتهای ناشی از ویروس HPV تولید شده و بر علیه ویروس های هپاتیت انواع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ آنتیبادی تولید می کند. این واکسن قبل از تأیید شدن روی ۲۱۰۰۰ نفر آزمایش و اثر آن در جلوگیری از ضایعات قبل از سرطان دهانه رحم در بیش از ۹۰% موارد، مثبت گزارش شده بود. واکسن گارداسیل توسط کمیته سنجش عوارض واکسیناسیون (Vaccine adverse event reporting system) در فاصله سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ مجددا مورد بررسی قرار گرفت و مجدداً تأیید شد.
واکسن ویروس پاپیلومای انسانی HPV در سه مرحله تزریق می شود و هر بار حجم مورد استفاده ۰٫۵ میلی لیتر است و طی ۶ ماه در عضله تزریق میشود. تزریق دوم ۱ یا ۲ ماه بعد از تزریق نخست، و تزریق سوم ۴ ماه بعد از تزریق دوم انجام می شود. اثر واکسن ۳ ماه پس از اولین روز واکسیناسیون ایجاد می شود. واکسن گارداسیل در ایران نیز موجود است ولی جزء برنامه واکسیناسیون کشوری نیست و افراد می توانند با صرف هزینه شخصی آن را دریافت کنند.
شرکت اوج آزما پلاست با ارائه کیت های مختلف آزمایشگاهی و تشخیصی از جمله کیت HPV و با بهره گیری از بهترین برند های آزمایشگاهی از جمله Monobind،Vircell،Pishtazteb،Biomerica آماده خدمت رسانی به شما آزمایشگاهیان عزیز می باشد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و خرید با ما تماس بگیرید (اینجا کلیک کنید).